Θεωρούμε ότι κάθε άνθρωπος γεννιέται με την τύχη του ή τουλάχιστον ότι κάποιους δρόμους της ζωής του θα τους περάσει όπως και να χει, αυτό το ονομάζουμε πεπρωμένο.
Οπότε κάθε ένας από εμάς πιστεύει ότι κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα αποφύγει και τα στηρίζει στην κακιά του μοίρα και στο κακό πεπρωμένο.
Έτσι η ζωή κυλάει με όλα όσα τη συνθέτουν και εμείς θεωρούμε τους εαυτούς μας σε κάποιους τομείς ανήμπορους να αντιδράσουμε ή να τους αλλάξουμε αφού τους θεωρούμε ως πεπρωμένο.
Αυτά τα 28 πρόσωπα της σελήνης είναι που οδηγούν εμάς να βιώσουμε τον πόνο, τη θλίψη, τις στεναχώριες κλπ.
Όταν ανοίγει το ένα της πρόσωπο αυτόματα συνδυάζετε με άλλα τρία και τότε αυτά τα 4 πρόσωπα αρχίζουν να δημιουργούν στη ζωή μας τις πρώτες θηλιές στο λαιμό μας και αρχίζουν γλυκά – γλυκά να μας μουδιάζουν και να μη μπορούμε ούτε να αντιδράσουμε, αλλά κυρίως δεν καταλαβαίνουμε ούτε τη θηλιά, ούτε τον πόνο. Νομίζουμε ότι έτσι είναι η ζωή. Τότε ανοίγει το επόμενο πρόσωπο και πάλι αυτό συνδυάζετε με άλλα 3 και συνεχίζεται όλο το παιχνίδι που στο τέλος και τα 28 πρόσωπα μας έχουν εντελώς εγκλωβισμένους.
Ο άνθρωπος σε μερικές περιπτώσεις αντιλαμβάνεται τη θηλιά και αρχίζει να κάνει προσπάθειες να τη βγάλει από πάνω του. Τότε όμως οι άλλες θηλιές σφίγγουν όλο και περισσότερο. Η μάχη εκεί γίνεται αφόρητη μέχρι που ο άνθρωπος θα νιώσει ανήμπορος να αναλάβει δράση και αφήνετε απόλυτα. Σε αυτό το σημείο δεν έχουμε κανέναν έλεγχο αλλά μας ελέγχουν απόλυτα τα 28 πρόσωπα.
Η σελήνη είναι ένας δορυφόρος της ψυχής μας. Δορυφόρος ο οποίος παίρνει τις πληροφορίες από την ψυχή μας και μας τις φέρνει μπροστά μας για να τις βιώσουμε συνήθως με βίαιο τρόπο. Ψάχνει να δει ο δορυφόρος που είμαστε πιο ευάλωτοι και ανάλογα μας χτυπάει.
Επειδή η σελήνη είναι μία και οι ψυχές πολλές, κάποια στιγμή εναρμονίζεται με όλες τις ψυχές και τους φέρνει τα ίδια 28 πρόσωπα να βιώσουν.
Η σελήνη είναι δεμένη απόλυτα με τα ύδατα και τα επηρεάζει κάθε 28 μέρες μέσα από την άμπωτη και την παλίρροια. Έτσι αυτός ο δορυφόρος γίνεται η αιτία πόνου σε όλους τους ανθρώπους. Αφού εμείς είμαστε δεμένοι απόλυτα με τα πρόσωπα που είναι δεμένα με τη σελήνη.
Ο κάθε ένας από εμάς έχει μία ψυχή για οδηγό και μία διαδρομή στη ζωή του για να βιώσει, αλλά πάντα έχει τη δυνατότητα να αλλάξει και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής του. Όπως μπορεί τους δρόμους- πόνου της ψυχής του να τους μετατρέψει σε Θεϊκή διαδρομή και να επιτρέψει την Θεϊκή Αγάπη να μπει στη ζωή του. Οπότε από τη στιγμή που αναλαμβάνει δρόμους της ζωής μας ο Θεός αυτόματα οι δρόμοι αυτοί αποκτούν το χρώμα της γαλήνης και της ευκολίας.
Όσο όμως ο άνθρωπος είναι δεμένος έστω και με ένα από τα 28 πρόσωπα της σελήνης είναι έρμαιο των συμπτώσεων, του πόνου, της θλίψης και τελικά του πένθους. ( πένθος εννοώ κάθε μορφή απώλειας και όχι μόνο την ανθρώπινη απώλεια).
Γιατί έστω και ένα πρόσωπο της σελήνης φτάνει για να μας οδηγήσει σε μια στιγμή να μαγκωθούμε και από τα 28. Έτσι η ζωή μας γίνεται κυκλική και επαναλαμβάνεται ακριβώς όπως ο κύκλος της σελήνης. Πότε θα είμαστε σε έξαρση και πότε σε ηρεμία. Αλλά καμία κατάσταση δεν θα είναι σταθερή. Σταθερή κατάσταση είναι του Ήλιου και του Φωτός. Ενώ η σελήνη έχει σκιές και δημιουργεί σκιές και ψευδαισθήσεις, ο ήλιος δεν δημιουργεί τέτοιες σκιές. Όταν είσαι ακριβώς κάτω από τον ήλιο ούτε σκιές έχεις ούτε ψευδαισθήσεις. Αρκεί να είσαι πάντα από κάτω του, ούτε αριστερά του, ούτε δεξιά του.
Όταν ένας άνθρωπος μπει κάτω από τον ήλιο και αρχίζει να ελευθερώνεται από τα πρόσωπα της σελήνης η ζωή του αρχίζει να λάμπει από Φως. Η Πίστη γίνεται ο μεγαλύτερος οδηγός του. Έτσι όλο το επίπονο κομμάτι της ζωή του σταματάει να υπάρχει.
ετικέτα ( Εσσεται Ήμαρ & Φοίνικας )
Δωροθέα
