Όπως πάνω, έτσι και κάτω....
Αυτήν την αλήθεια που περιέχεται στον Σμαράγδινο Πίνακα του Ερμή του Τρισμέγιστου, την βιώνεις διαρκώς καθώς οι ουράνιες επιρροές αντανακλώνται στη ζωή σου. Και τούτες τις μέρες δίνεται μια μεγάλη μάχη στους ουρανούς, με τον Κρόνο, τον Ποσειδώνα και τον Άρη να λυσσομανούν για το ποιος θα επικρατήσει.
Πλάι τους στέκει η Αφροδίτη, περιμένοντας να γλυκάνει τον νικητή με τις χάρες της.
Θα είναι η τιμωρία, η πονηριά ή μήπως η βία που θα την στεφανώσει;
Θα ενδώσει στις ενοχές, τις φαντασιώσεις ή μήπως στα απωθημένα της;
Θα υποταχτεί στην ανασφάλεια, την απάτη ή μήπως στην οργή;
Βλέπεις κάθε πλανήτης έχει πολλούς τρόπους να εκφράζει τη δυναμική του αλλά όπως σωστά σκέφτεσαι, στην πραγματικότητα οι ίδιοι δεν έχουν καμία ανάγκη. Ως αθάνατοι –και ως πλανήτες-δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα, η θέση τους είναι εξασφαλισμένη μέχρι να σβήσει ο Ήλιος και μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τα καπρίτσια τους.
Είναι κάτι σαν δημόσιοι υπάλληλοι του ουρανού, με την μονιμότητα τους να έχει υπογραφεί εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Υποτίθεται ότι ο σκοπός τους είναι να σε υπηρετούν, καταλαβαίνεις όμως ότι στην πραγματικότητα σε υποτιμούν και θεωρούν ότι μπορεί να παίζουν μαζί σου.
Το έπαθλο τους είσαι εσύ και θεωρούν βέβαιη την επικράτηση τους, γιατί όποιος κι από τους τρεις «μεγάλους» κερδίσει, εσύ θα είσαι ο ηττημένος. Θα έχεις γίνει για μια ακόμη φορά υποχείριο στις ορέξεις τους, ένα παιχνίδι που μπορούν να σπάνε και να εξευτελίζουν κατά βούληση.
Έτσι γράφει ο δικός τους πίνακας, ο δικός τους νόμος.
Πάει καιρός όμως που αυτό το καθεστώς έχει αλλάξει και έχεις γίνει ο αστάθμητος παράγοντας. Γιατί έπαψες να καταναλώνεις άκριτα ότι σου σερβίρουν οι ουρανοί κι έχεις πια τις δικές σου απαντήσεις.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, τις αξίες σου, τα ιδανικά σου και την πυγμή σου.
Την αλήθεια σου, την πίστη σου και την ορμή σου. Το δίκαιο, την ελπίδα και το φιλότιμο σου. Κι ακόμη το δικαίωμα να ονειρεύεσαι και να κτίζεις έναν καλύτερο κόσμο με πρωτομάστορα την αγάπη.
Αυτά είναι που μπορούν να κάνουν λαμπερό το νυφικό κρεβάτι της δικής σου Αφροδίτης, να πλαισιώσουν τον έρωτα σου. Ούτε η ενοχή, ούτε η απάτη, ούτε η οργή, που δεν είναι παρά τα παιδιά των κατώτερων θεών σου, του κατώτερου εαυτού σου.
Και καθώς η συνειδητότητα σου διδάσκει στο σύμπαν έναν νέο τρόπο ανάπτυξης και την υπέρβαση των άτεγκτων νόμων του, οι πλανήτες και κάθε αστέρι σε προσκυνούν.
Η αλήθεια τους γίνεται ένα ξεπερασμένο ψέμα και η ελπίδα σου αλήθεια.
Μην με ρωτήσεις ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα. Ίσως να πρόκειται για μια παραξενιά του συστήματος, σημασία όμως έχει ότι το έχεις κι είναι αυτό που στο πέρασμα των αιώνων σου επέτρεψε να κτίσεις το κάστρο σου με μόχθο και μεράκι. Ένα κάστρο άπαρτο που στις πολεμίστρες του στέκουν η Φιλοσοφία, οι Τέχνες οι Επιστήμες και ο μεγάλος αρχιστράτηγος, ο Ανθρωπισμός σου.
Έμαθες να αγαπάς τον Άνθρωπο με τις ιδιαιτερότητες και τα ελαττώματα του, έφτιαξες συστήματα για να προστατέψουν την υπόληψη του και να του δώσουν χώρο για να δημιουργήσει. Αγάπησες την διαφορετικότητα του, όπως αγάπησες κι εσένα τον ίδιο.
Πόσο κινδυνεύει το κάστρο σου;
Όπως λέει ο λαός χωρίς προδότη, κάστρο δεν πατιέται.
Και πάντα θα υπάρχουν υποψήφιοι, είτε γύρω σου, είτε μέσα σου.
Δεν σου γράφω μόνον για προδότες σαν κι αυτούς που έχουν καταγραφεί στην Ιστορία σου.
Σου γράφω και γι' αυτούς που σου σπέρνουν διαρκώς αμφιβολίες για την πορεία και τον σκοπό σου. Αυτούς που σε πιέζουν να αποδεχθείς την κακό το ριζικό σου, ως αυτονόητο και την εύνοια σου ως αντίτιμο της υπακοής σου σε ένα άδικο καθεστώς.
Αυτούς που με κάθε δυσκολία που συναντάς στο διάβα σου, ρίχνουν το σύνθημα για νέους καγχασμούς, για νέες απειλές:
Ο θεός απέρριψε το αίτημα σου
Ο θεός δεν ανέχεται την ανυπακοή σου
Ο θεός θα σε ταπεινώσει
Θα καταστραφείς!
Μιλούν εξ ονόματος του τιμωρού θεού τους γιατί είναι οντότητες, που πασχίζουν μόνον για το συμφέρον τους: Να συντηρήσουν ένα καθεστώς δουλείας, κρατώντας το ρόλο του επιστάτη.
Πολλές φορές φαντάζουν λαμπροί αλλά αν ξύσεις λίγο την επιφάνεια τους θα ανακαλύψεις ότι είναι πλασμένοι από γλίτσα.
Πολλές φορές απευθύνονται στη λογική σου «για να σε σώσουν», μόνο που αν ακούσεις προσεκτικά θα καταλάβεις ότι στις τσέπες τους κουδουνίζουν ήδη τα τριάντα αργύρια. Έχουν ξεπουληθεί από καιρό στα μόνα που τελικά πιστεύουν, το χρήμα και την εξουσία. Στην πραγματικότητα δεν έχουν τον Θεό τους...
Λένε ότι νοιάζονται για σένα, για την ευτυχία σου, για το καλό σου. Κι ακόμη για το έθνος, την πατρίδα... Λένε ότι δεν θα ήθελαν να σε δουν κρεμασμένο στο τσιγκέλι των αγορών, είναι όμως το δικό τους τέλος που τους ανησυχεί, όχι το δικό σου.
Γιατί σε έναν κόσμο πλασμένο από τις ανώτερες αξίες σου δεν έχουν καμία θέση.
Έτσι λοιπόν κτυπάνε όπου βρουν, μα κυρίως κτυπούν την πίστη σου. Ξέρουν ότι αυτός ο φρουρός και εμπνευστής σου κάνει για χίλια τάγματα πολεμιστών.
Αν πιστεύεις σε έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο, αν πιστεύεις στις δυνατότητες σου, την αλήθεια σου και πάνω απ' όλα στην αγάπη σου, τότε είσαι πραγματικά άτρωτος. Τότε το ίδιο το σύμπαν θα συνωμοτήσει υπέρ σου, υποκλινόμενο στο μεγαλείο σου. Θα σου αποκαλύψει κάθε δόλιο ψεύδος και κάθε ραδιουργία.
.
Γι' αυτό στάσου ορθός και μην προδώσεις την πίστη σου. Μην επιτρέψεις να προδοθείς από τον φοβικό εαυτό σου κι αν χρειαστεί ενέπνευσε κι εμψύχωσε τους συνοδοιπόρους σου που δείχνουν να κλονίζονται. Πες τα για να τα ακούσεις κι εσύ... Μίλησε τους για τον Άνθρωπο και τις αξίες του, την ελευθερία του, τον έρωτά του, την δημιουργικότητά του, την αγάπη του και την πίστη του που μετακινεί βουνά. Και κάνε τους να καταλάβουν ότι χωρίς αυτά θα παραμείνουν για πάντα εν δυνάμει προδότες.
